Eze 14 | ABGk | STEP | και ήλθον προς με άνδρες εκ των πρεσβυτέρων του λαού Ισραήλ και εκάθισαν προ προσώπου μου

Ezekiel 14

CHAPTER 14 The Word against the False Prophets

1 και ήλθον προς με άνδρες εκ των πρεσβυτέρων του λαού Ισραήλ και εκάθισαν προ προσώπου μου 2 και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων 3 υιέ ανθρώπου οι άνδρες ούτοι έθεντο τα διανοήματα αυτών επί τας καρδίας αυτών και την κόλασιν των αδικιών αυτών έθηκαν προ προσώπου αυτών ει αποκρινόμενος αποκριθώ αυτοίς 4 διά τούτο λάλησον αυτοίς και ερείς προς αυτούς τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος άνθρωπος άνθρωπος εκ του οίκου Ισραήλ ος αν θη τα διανοήματα αυτού επί την καρδίαν αυτού και την κόλασιν της αδικίας αυτού τάξη προ προσώπου αυτού και έλθη προς τον προφήτην εγώ κύριος αποκριθήσομαι αυτώ εν αυτοίς εν οις ενέχεται η διάνοια αυτού 5 όπως πλαγιάση τον οίκον του Ισραήλ κατά τας καρδίας αυτών τας απηλλοτριωμένας απ΄ εμού εν τοις ενθυμήμασιν αυτών 6 διά τούτο είπον προς τον οίκον του Ισραήλ τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος επιστρέψατε και αποστραφητε από των επιτηδευμάτων υμών και από πασών των ασεβειών υμών και επιστρεψατε τα πρόσωπα υμών 7 διότι άνθρωπος άνθρωπος εκ του οίκου Ισραήλ και εκ των προσηλύτων των προσηλυτευόντων εν τω Ισραήλ ος αν απαλλοτριωθή απ΄ εμού και θήται τα ενθυμήματα αυτού επί την καρδίαν αυτού και την κόλασιν της αδικίας αυτού τάξη προ προσώπου αυτού και έλθη προς τον προφήτην του επερωτήσαι αυτόν εν εμοί εγώ κύριος αποκριθήσομαι αυτώ εν οις ενέχεται εν αυτοίς 8 και στηριώ το πρόσωπόν μου επί τον άνθρωπον εκείνον και θήσομαι αυτόν εις έρημον και εις αφανισμόν και εξαρώ αυτόν εκ μέσου του λαού μου και επιγνώσεσθε ότι εγώ κύριος 9 και ο προφήτης εάν πλανηθή και λαλήση λόγον εγώ κύριος πεπλάνηκα τον προφήτην εκείνον και εκτενώ την χείρά μου επ΄ αυτόν και αφανιώ αυτόν εκ μέσου του λαού μου Ισραήλ 10 και λήψονται την αδικίαν αυτών κατά το αδίκημα του επερωτώντος ωσαύτως και το αδίκημα του προφήτου έσται 11 όπως μη πλανάται έτι ο οίκος του Ισραήλ απ΄ εμού και ίνα μη μιαίνωνται έτι εν πάσι τοις παραπτώμασιν αυτών και έσονταί μοι εις λαόν και εγώ έσομαι αυτοίς εις θεόν λέγει Αδωναϊ κύριος

Noah, Daniel, and Job

12 και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων 13 υιέ ανθρώπου γη η εάν αμάρτη μοι του παραπεσείν παραπτώματι και εκτενώ την χείρά μου επ΄ αυτήν και συντρίψω αυτής στήριγμα άρτου και εξαποστελώ επ΄ αυτήν λιμόν και εξαρώ εξ αυτής άνθρωπον και κτήνος 14 και εάν ώσιν οι τρεις άνδρες ούτοι εν μέσω αυτής Νώε και Δανιήλ και Ιώβ ούτοι εν τη δικαιοσύνη αυτών σωθήσονται λέγει Αδωναϊ κύριος 15 εάν και θηρία πονηρά επάγω επί την γην και τιμωρήσομαι αυτήν και έσται εις αφανισμόν και ουκ έσται ο διοδεύων από προσώπου των θηρίων 16 και οι τρεις άνδρες ούτοι εν μέσω αυτής ζω εγω λέγει Αδωναϊ κύριος ει υιοί η θυγατέρες σωθήσονται αλλά αυτοί μόνοι σωθήσονται η δε γη έσται εις όλεθρον 17 η και ρομφαίαν εάν επάγω επί την γην εκείνην και είπω ρομφαία διελθέτω διά της γης και εξαρώ εξ αυτών άνθρωπον και κτήνος 18 και τρεις άνδρες ούτοι εν μέσω αυτής ζω εγώ λέγει Αδωναϊ κύριος ότι ου μη ρύσονται υιούς ουδέ θυγατέρας αλλ΄ αυτοί μονοι σωθήσονται 19 η και θάνατον εάν επαποστέλλω επί την γην εκείνην και εκχεώ τον θυμόν μου επ΄ αυτήν εν αίματι του εξολοθρεύσαι εξ αυτής άνθρωπον και κτήνος 20 και Νώε και Δανιήλ και Ιώβ εν μέσω αυτής ζω εγώ λέγει Αδωναϊ κύριος εάν υιούς η θυγατέρας εξέλωνται οτι αυτοί εν τη δικαιοσύνη αυτών ρύσονται τας ψυχάς αυτών 21 τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος εάν δε και τας τέσσαρας εκδικήσεις μου τας πονηράς ρομφαίαν και λιμόν και θηρία πονηρά και θάνατόν εξαποστειλω επί Ιερουσαλήμ του εξολοθρεύσαι εξ αυτής άνθρωπον και κτήνος 22 και ιδού αυτοί υπολελειμμένοι εν αυτή οι ανασεσωσμένοι εξ αυτής οίτινες εξάξουσιν εξ αυτής υιούς και θυγατέρας ιδού αυτοί εκπορεύσονται προς υμάς και όψεσθε τας οδούς αυτών και τα ενθυμήματα αυτών και μεταμεληθήσεσθε επί τα κακά α επήγαγον επί Ιερουσαλήμ επί πάσιν οις επήγαγον επ΄ αυτήν 23 και παρακαλέσουσιν υμάς διότι όψεσθε τας οδούς αυτών και τα ενθυμήματα αυτών και επιγνώσεσθε διότι ου μάτην πεποίηκα πάντα όσα εποίησα εν αυτή λέγει Αδωναϊ κύριος